വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുന്പാണ് ...തിരുവനതപുരം ചാലയിൽ വെച്ച് ഞാൻ കണ്ട ഒരു ചെറിയ
സംഭവം ...ഒരു ചെറുപ്പക്കാരി ആയ സ്ത്രീ തന്റെ പുരുഷ സുഹ്ര്തിനോട്
ചോദിക്കുകയാണ് "ഡാ ഇവിടെ അടുത്ത് നല്ല സ്റ്റുഡിയോ എവിടെ ഉണ്ട്?"
"എന്തിനാ?"
ഈ ഫോട്ടോ ഒന്ന് ശരി ആക്കി എടുക്കാനാ "ഇത് പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ തന്റെ ഹാൻഡ്‌ ബാഗിൽ നിന്ന് ഒരു ഫോട്ടോ എടുത്തു ...കൈ കൊണ്ട് ചുരുട്ടി മടക്കി കേടായ ഒരു ഫോട്ടോ ..ഞാൻ ആ ഫോടോയിലേക്ക് നോക്കി ....അവളുടെയും ഭാര്തവിന്റെയും സ്റ്റുഡിയോയിൽ എടുത്ത ഒരു കുടുംബ ചിത്രം ...
അവളുടെ സുഹ്രത് ചോദിച്ചു "ഇതെന്തു പറ്റിയതാ ?"
അവൾ കുറ്റബോധത്തിന്റെ ശബ്ദത്തില് പറഞ്ഞു "ഡാ കുറച്ചു ദിവസ്സം മുൻപ് ചേട്ടനുമായി വഴക്കുണ്ടായപ്പോൾ അപ്പോഴത്തെ ദേഷ്യത്തിന് ചെയ്തതാ ..."
ഈ സംഭവം ഒര്ക്കുംബോഴൊക്കെ എന്റെ മനസ്സിൽ വരുന്നത് അക്ഷരത്തെറ്റ് എന്ന ചിത്രത്തിന് വേണ്ടി ശ്രീകുമാരൻ തമ്പി സർ എഴുതിയ ഒരു പാട്ടിലെ വരി ആണ്
"തെളിയാത്ത ബന്ധത്തിൻ ചിത്രങ്ങൾ വീണ്ടും സഹന വർണ്ണങ്ങളാൽ എഴുതണം നമ്മൾ "
"എന്തിനാ?"
ഈ ഫോട്ടോ ഒന്ന് ശരി ആക്കി എടുക്കാനാ "ഇത് പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ തന്റെ ഹാൻഡ്‌ ബാഗിൽ നിന്ന് ഒരു ഫോട്ടോ എടുത്തു ...കൈ കൊണ്ട് ചുരുട്ടി മടക്കി കേടായ ഒരു ഫോട്ടോ ..ഞാൻ ആ ഫോടോയിലേക്ക് നോക്കി ....അവളുടെയും ഭാര്തവിന്റെയും സ്റ്റുഡിയോയിൽ എടുത്ത ഒരു കുടുംബ ചിത്രം ...
അവളുടെ സുഹ്രത് ചോദിച്ചു "ഇതെന്തു പറ്റിയതാ ?"
അവൾ കുറ്റബോധത്തിന്റെ ശബ്ദത്തില് പറഞ്ഞു "ഡാ കുറച്ചു ദിവസ്സം മുൻപ് ചേട്ടനുമായി വഴക്കുണ്ടായപ്പോൾ അപ്പോഴത്തെ ദേഷ്യത്തിന് ചെയ്തതാ ..."
ഈ സംഭവം ഒര്ക്കുംബോഴൊക്കെ എന്റെ മനസ്സിൽ വരുന്നത് അക്ഷരത്തെറ്റ് എന്ന ചിത്രത്തിന് വേണ്ടി ശ്രീകുമാരൻ തമ്പി സർ എഴുതിയ ഒരു പാട്ടിലെ വരി ആണ്
"തെളിയാത്ത ബന്ധത്തിൻ ചിത്രങ്ങൾ വീണ്ടും സഹന വർണ്ണങ്ങളാൽ എഴുതണം നമ്മൾ "
